Molos - Volos 29 juni, dag 31

Wakker worden we met het getik van regen. Een lekker verfrissende bui trekt over ons heen. We luieren en drinken in alle rust een kopje koffie. De koffiemachine staat strategisch gekozen aan het voeteneinde van het bed. 

Na het ontbijt krijgen we een hilarische en dolkomische discussie  over hoe we paul’s telefoon kunnen gebruiken als hotspot. Een techneut met een niet-techneut in discussie, beide even eigenwijs. Hoe krijg je het elkaar uitgelegd wat je bedoeld. Daar zou ik een trainingsonderwerp over kunnen schrijven. 

Ik zit nu te spijbelen van mijn ‘vertrek klaarmaak taakjes’, dus hup aan de slag. Vandaag gaan we weer verder, we hebben het hier niet zo naar ons zin hebben we gemerkt. 

Alles wat we inpakken kijken we na op de cyades, niet ten onrechte zo te zien. 

Paul heeft vannacht weer een beter idee bedacht om de koelkast deur te verzekeren tijdens het rijden. Die valt te makkelijk uit zijn slot waardoor we al kapotte eieren, rondslingerende tomaten en open bakjes tzatziki hebben mogen opruimen.  Het werkt, stellen we bij de koffiestop gelukkig vast. Creatief zijn met de mogelijkheden om de deur andersom te hangen bleek de oplossing. Een stuk zilverfolie en een imbus sleuteltje doen het werk. 

Na betaling van de camping gaan we op weg, er liggen slechts 170 km voor ons. Over de helft nemen we een koffiestop. Paul vermaakt zich ermee dat de muggen nu ook mij hebben ontdekt. Mijn benen zitten vol met bultjes. Paul geeft ze ook nog gelijk dat ze mij lekker vinden. 

Het is een bewolkte dag, de auto geeft aan dat het 28 graden is. Paul heeft het koud, dus de airco gaat uit :). Het moet niet gekker worden. 

We zijn terecht gekomen in Volos bij camping Sikia. Heerlijk aan zee gelegen en we hebben een heel mooi plaatsje gevonden. Tegen de rand van een terras met prachtig uitzicht over de baai. De zee is makkelijk toegankelijk. 

Maar eerst moeten we boodschappen gaan doen, morgen zondag is natuurlijk weer alles dicht. Als die ook gedaan zijn geven we toe aan de warmte, het zonnetje is inmiddels weer doorgekomen, en aan de kabbelende uitnodiging van de zee.Want door de zon is Paul heel blij met de frisse duik. 

De buren hebben we eens dolfijnen gezien en in al die jaren een keer een walvis. 

Voorlopig spelen wij met onze snorkels voor walvis. De zee is hier lekkerder als in Molos.we zien aardig wat vissen, van lavendelblauwe kleine visjes, tot gestreepte vissen en de golden grouper. Jammer dat we geen hengel hebben. 

We drogen op in onze luie stoelen en Paul vertrekt naar dromenland. En zelfs ik val even in slaap. Zelfs om 19.30 is de zon nog krachtig, nu toch maar eens een salade fixen en wat op de grill gooien. Helaas geen visje dit keer, wel lamskoteletjes. 

We staan tussen twee Nederlandse stellen in. Drie Brabantse stellen, wat een toeval. Dat werdt nog groter toen de ene buurman een broer van onze buurman thuis bleek te zijn! Hoe klein is de wereld dan toch maar weer. 

We wachten in spanning de wedstrijd Duitsland Zweden af en zijn blij dat het Nederlandse elftal straks tegen Zweden mag. 

Na de late afwas zitten we op ons uitzichtpunt voor de caravan en snoepen van een heerlijke watermeloen. Het is overduidelijk meloen, abrikozen, nectarines en perziken tijd.