Mayrhofen - Hintertux 23 juli, dag 55

De wekker loopt om 7.00 af zodat we op tijd bij de lift kunnen zijn. We gaan paragliden vanaf de Penken berg. 

En dan zitten we bij de kabelbaan in afwachting. Meerdere volgers hebben gevraagd of we geen hoogtevrees hebben. We denken beide te weten van niet 😂. Gek genoeg heb ik geen spanning of angst, wel ben ik benieuwd naar het onbekende. 

Er verzamelen twee bedrijven hun klanten en er heerst een leuke onderlinge sfeer. Een familie van drie wiebelen zenuwachtig op hun benen. Zoonlief doet stoer en moeder kijkt het maar bezorgd aan. 

Paul vliegt met Paul en ik met Mario, Paul is de eigenaar van de vliegschool en Mario is een stoere gast. 10 maanden per jaar timmerman en in de 2 zomermaanden vliegt hij tandem-vluchten.

Met de kabelbaan gaan we helemaal naar boven om vanaf 2100 meter te kunnen springen. In twee grote rugzakken per tandem zitten de spullen. Wij mogen ook meedragen en dat is al met al een heel gewicht. 

De heren piloten bepalen de volgorde dus ik ga als eerste springen. Hardlopen is de opdracht zolang je kunt en dan komt het scherm in de lucht en begint het zweven. Voor je het weet zit je in het kuipje en is het genieten. Van de wind, het uitzicht en de bewegingen op de thermiek. We hebben geluk, vandaag is een van de vijf dagen per jaar dat het weer zo stabiel is en goed om te vliegen. Vroeg in de ochtend is dan ook nog eens de beste tijd. We vonden het beide een bijzondere ervaring en hebben er enorm van genoten. De piloten maken gelukkig ook foto’s en een video waardoor we nu deze foto’s hebben om na te genieten. 

De gletser van Hintertux stond ook op ons verlanglijstje dus op naar de gletser. Een mooie rit door het dal naar het einde van het dal. De 40 minuten durende tocht naar boven, verdeeld over drie kabelbanen brengt ons tot onder de top op 3200 meter. Raar hoor om in de sneeuw te staan in je korte broek en T-shirtje. Het zou 10 graden zijn maar door de zon voelt het niet zo. 

Het uitzicht doet ons denken aan onze tocht in de Himalaya met Edward en Nicolette van destijds. 

Wat een mooi uitzicht. Helaas is ook te zien dat de gletsjer echt aan het krimpen is, Global warming in action. Er zijn delen van het ijs met witte zeilen afgedekt, waarschijnlijk om het smelten tegen te gaan. 

We dalen weer af en wandelen wat rond op de tussenstations. De sfeer is vooral erg gemoedelijk. Mensen maken lol met elkaar. 

Via de spar voor wat boodschappen gaan we terug naar Hussie en ploffen we achter de caravan in de schaduw neer. 

Moe en voldaan van een prachtige warme dag.