Mayrhofen - München 24 juli, dag 56

Ook vandaag een vroege wekker die ons tot de orde roept. Er moet gewerkt worden. Toeval? Paul heeft een leverancier en ik een klant in München. Beide sparen we tijd en geld uit om nu er naar toe te rijden. 

Leuk om op het bedrijf de tijd te hebben om met oud deelnemers te praten. Mooie reacties en feedback op de training, ook van al weer een paar jaar geleden. Plannen in de stijgers gezet voor een vervolg oo de trainingen eerder dit jaar  

Gek hoe moe we zijn van weer een dagje werken. Oké, met deze hitte vier uur in de auto en vier uur gesprekken voeren is ook in een gewone werkweek een pittige dag. 

En wat smaakt dan een ijskoffie in de schaduw lekker, het is om 18.00 nog steeds 33 graden. 

We missen de Griekse zee om af te koelen en zijn blij dat het de komende dagen koeler gaat worden. Morgen gaan we verder trekken, naar Wertheim am Main. Op de heenweg hebben we bij vertrek gezien dat we zo ongeveer naast Hymerworld (de grote store van onze caravanbouwer)  zaten en daar willen we graag eens rondkijken. 

Hier blijven we een nachtje en reizen vrijdag dan door naar het Sauerland. 

Nog een keertje eten bij hotel Kramerwirt. Vanavond is er ook weer muziek maar nog leuker werd het toen de lokale oude mannen met hun geoefende stemmen kwamen zingen. Overduidelijk worden ze betaald met een wijntje, de heren verzamelde zich op het terras met hun drankjes en namen de regie over van de man die in zijn eentje zat te spelen. Tijdens een solo lied ging een wijnglas tussen enkele mannen van hand tot hand en met een paar stevige slokken ook zo leeg. Ook na het optreden zitten ze aan tafel met een goed glas wijn voor de neus. Wat zouden de verhalen zijn van deze mannen? Een tanige über bruine kop moet volgens ons een boer zijn. Het jonge joch dat accordeon speelt is vast de zoon of een neef van een van de mannen. Is het de lokale middenstand? Wij denken van wel.