Paluki - Apollo tempel -Waterval 12 juni, dag 14

Al weer een week in Griekenland en wat een heerlijk land is het. 

Vandaag staan we vroeg op om een flink eind te rijden naar de Apollo tempel. Aanvankelijk zou het vijf kwartier rijden zijn maar het werden er negen. De laatste 60 km gingen over bergweggetjes waar je in de eerste versnelling moest rijden. Flink remmen op de motor dus. Leuk rijden, dat zeker! Maar daarmee doen we 2 uur over 60 km. Sneller ging gewoon echt niet. Je ziet dat de natuur de weg weer terug neemt. Begint met wat struiken die uithangen maar dan volgt al snel gras en meer op het asfalt. 

We klimmen gestaag tot we op ca. 1100 meter hoogte zijn en komen aan bij de tempel gewijd aan Apollo. Hij was aanvankelijk de God van de krijgers maar doordat hij een plaag in het dorp had bestreden werd hij de God van de heling. 

De tempel staat onder een foeilelijke tent ter bescherming van de elementen. Het kan hier zo hoog aardig te keer gaan met sneeuw, vorst en meer. De restauratie duurt al meer dan 30! Jaar. Helaas lijkt het werk nu stil te liggen. Indrukwekkend de vele zuilen die hier nog overeind staan, de tempel is van 500 voor Christus. Ze zijn wel  gerestaureerd en op een nieuwe sokkel van beton  gezet. Ook is alles gevat in een ijzeren constructie zodat aardbevingen geen schade kunnen veroorzaken. De sculpturen zijn bij een vroege restauratie meegenomen naar Engeland. Is in het Britse museum te bewonderen. Wij hebben hier toch wat moeite mee. Waar hoort het thuis? 

Op naar de waterval. We lezen dat jullie ook flink last hebben van vallend water. We kruipen over de smalle weggetjes in de eerste of tweede versnelling tot we bij de onverharde weg komen die naar het begin punt van de hike naar de waterval gaat. Zo’n 6 km rijden we al flink afdalend off road tot we niet verder kunnen. We laten de auto achter en klimmen omhoog naar de waterval toe. Het is een stevige wandeling klimmend en dalend waar we lekker van genieten. Na een 45 minuten komen we aan bij de waterval waar we een frisse duik nemen in het prachtig blauwe en koude water. 

Heerlijk afgekoeld trekken we een shirt aan en wandelen onszelf weer warm terug naar de auto. Daar kleden we ons weer om om onze weg te vervolgen. 

Eindelijk komen we weer in een plaatsje waar ook een restaurantje is en kunnen we een iced koffie drinken en wat happen. Weer zo’n karakteristiek terrasje overdekt, bloemen, langs de weg en tussen wat locals die ons bestuderen. Op een mevrouw na, die zit bewegingsloos op haar telefoon allerlei filmpjes te kijken. Zou ze wat doof zijn?

Al rijdend horen we het goede nieuws dat zowel Hidde als Veerle geslaagd zijn, super fijn voor deze twee kanjers. Later ook de zoon van Annelies  proficiat aan alle drie!

Vast saai voor jullie maar we eindigen de middag in zee en luierend in de zon. 

En wat vinden jullie van onze buitenkeuken? Een lekkere vega (spelt)pasta staat op het menu.

Na de afwas roepen bij Paul de 110 mails, ik  vermaak me met het koken van een potje jam met stevia  

De video’s zijn elders te vinden