Paluki omgeving 11 juni. Dag 13

Na het uitslapen! Wist ik Paul de gordijnen in te jagen 😂 

De gordijnen hangen weer netjes. En een rondje sporten ontbijten we achter de caravan in de schaduw. Het is al weer tegen de 30 graden. We kijken uit op de zee en de mensen die naar het strand komen. De een met bed en parasol, klaar voor uren bakken. Twee Russische meiden, herkenbaar aan de hoge ver dragende stemmen, die het water vooral te koud vinden. En een bejaard echtpaar, duidelijk mensen die hier een vast plekje hebben. Mooi om te zien hoe die twee synchroon bewegen. Hij weet precies wanneer hij haar een hand moet geven om haar te ondersteunen, eerst bij het afstapje op het strand en dan in de zee waar ook een richel is. De slippertjes worden eerst rechtop naast elkaar met dezelfde bewegingen in het zand vast gezet, zoals ze gewend zijn. We fantaseren erover dat ze vast een keer ervaren hebben dat ze weggespoeld zijn. Liefdevol, zo willen wij ook oud worden. 

We bezoeken een klein klooster, Panagia Kremasti in de bergen gelegen. Uit 1600 of wellicht zelfs ouder. Het ligt heel idyllisch tegen en deels ook in de berg. We parkeren de auto onderaan en wandelen naar boven toe. We hebben geluk, er is een non met nog iemand aan het schoonmaken, nadat Paul een broek had aangetrokken over zijn blote benen mochten we naar binnen. Er is een prachtig gedecoreerde kapel. Het verhaal is dat er in een grot een afbeelding van een zwevende Maria beeltenis te zien is.  Zichtbaar als je aan een touw hangend op het juiste moment, 29 augustus, in de grot afdaalt. Op deze dag komen er duizenden pelgrims naar toe om de moeder van God te eren.

Volgens de berichten op internet hebben we echt geluk gehad dat het open was. Schijnt niet vaak zo te zijn. 

Een stukje verder drinken we een heerlijke espresso op een terrasje in een dorpje. In de schaduw van de blauwe regen en tussen de bloeiende bougainvilles is het goed toeven. 

We rijden verder door afgelegen berg dorpjes, tussen olijfbomen en citrusbomen door. De bougainville bloeit overal uitbundig net als de brem. 

Wat ze hier nog niet op orde hebben is het afvoeren van het huisvuil. In de bergen weet je dat je een dorpje nadert, of weer verlaat, als je langs de vuil dump plaats rijdt. Er staan containers, te weinig dus er ligt flink rotzooi omheen. Ramen dicht en met wat extra gaande snel langsrijden is het beste. 

We zien ook dat er vele huizen en bedrijfspanden leeg staan of zelfs slechts half afgebouwd zijn. Het maakt een mistroostige indruk. 

 We brengen een bezoek aan een wijngaard / olijfolie farm. Direct gelegen aan zee. De wijn smaakte niet onaardig volgens Paul. Ik proef de olijfolie die wel lekker was, dus we namen een flesje mee. We hadden beide het gevoel dat we niet zo welkom waren, in tegenstelling tot de honing farm was er geen fijne sfeer. 

Het tweede klooster was wel dicht dus via de supermarkt snel terug naar de camping voor een late lunch. Al dagen ben ik zoekende naar soep, dus nu er staat een kippenbout op voor een pannetje kippensoep vanavond. Hussie weltevreden.

Na het eten maken we een lekkere wanding langs het strand.

het was weer een mooie en fijne dag