Paluki Olympia 10 juni, dag 12

Vandaag staat Olympia op het programma. De bakermat van de olympische spelen. 

We verkennen het terrein met maps.me en Wikipedia. Voor het eerst een site die al geen plattegrond meer geeft met een uitleg. Doen ze goed, bespaart papier. 

Bij de ingang schieten we in de lach. Een echt ANWB stelletje staat bij het overzichtsbord. Zelfde schoenen, sokken, broek (oké wel in een andere kleur) en hoedjes. 

Het is de plaats waar ruim  11 eeuw  voor Christus al mensen bij elkaar kwamen om middels rituelen goden te eren.  Waarschijnlijk zelfs al eerder maar omdat daarvoor alleen met hout of aarde gebouwd werd zijn er geen overblijfselen die dit bevestigen.  Een logische plek omdat hier twee rivieren, die nooit droog komen te staan,  bij elkaar komen.

Zeus is de oudste en meest dominante God van Olympia. In de 11e eeuw voor Christus zouden er al spelen ter ere van hem gevoerd zijn. Na een periode van verval werden er weer opnieuw spelen georganiseerd. 

Het Olympia waarvan wij nu de ruïnes kunnen bewonderen dateert van de 8e eeuw van voor Christus! De spelen zijn ontwikkeld voortbordurend op de gebruiken van de Mycene, met nog oudere tradities. Veranderingen in geloof, politiek en ideologie deed het Myceense rijk instorten. 

Bronnen zeggen dat na langere tijd die gebruiken weer in ere hersteld werden en tot de Spelen hebben geleid. De Lokale held Pelope werd gezien als de mythische Vader en aanleiding van de spelen.  

Dan maakt de geschiedenis weer een sprong en leert ons dat vanaf 776 voor Christus tot 393 na Christus elke vier jaar Olympische spelen werden georganiseerd. Ze waren dol op de spelen dus in de tussenliggende jaren waren er andere spelen. Tot wel 500 spelen in het hele land in een periode van vier jaar. Het was even zoeken maar we hebben het gevonden;  ook een spelen voor vrouwen! En natuurlijk vereren ze hier ook de godin Nike, zij staat voor de overwinning  dit is haar beeld:

De hoofdporten waren: hardlopen over verschillende afstanden, discus en speerwerpen, wagenrennen en boksen, worstelen en pankration. Het laatste is een combinatie van worstelen, boksen en vechten. Alles mocht behalve bijten en ogen indrukken.  Religie speelde ook een belangrijke rol in de spelen  de eerste, derde en de vijfde dag waren voor het geloof  

Ondanks de warmte nemen we goed de tijd om het terrein te verkennen. Van de verblijven, tempels, de jury ruimtes, de badruimtes en de tempels naar het centrale sportveld. Onwerkelijk hier te lopen, daar waar zo veel eeuwen geleden sporters actief waren. Het ligt er nog hetzelfde bij. We kunnen het niet laten en lopen samen ook de 180 meter hard. In die tijd deed je alleen maar mee om te winnen, wij gingen samen over de eindstreep. We hebben ook nog even geworsteld, ik mocht alleen geen karate slag gebruiken van Paul, flauw hoor :). 

Na de lunch bezoeken we de Honing farm. Een bedrijf al drie generaties in handen van honing makende vrouwen. De uitleg doet ze heel aardig en vriendelijk. We proeven na afloop de lokale hapjes met honing overgoten. Uiteraard nemen we een lekkere pot honing mee, lekker voor over de Griekse yoghurt.

Wat kun je na zo’n warme dag genieten van een afkoelende duik in zee.