Wertheim - Deifeld 26 juli. Dag 58

Dankzij de airco was de caravan tegen bedtijd heerlijk koel . Ook buiten was het inmiddels een aangename temperatuur geworden zodat de ramen open konden en wij met een zacht windje heerlijk konden slapen. 

In alle vroegte, vlak voor 5.00 uur hoorde we het geluid van een pootjesopdraaimachine, de eerste caravan was klaar voor vertrek. We stonden op een veldje waar de meeste de caravan aangekoppeld lieten staan, wat wegrijden nog sneller maakt. Dit is echt een doorgangscamping op een dag afstand van of naar Nederland. 

Tijdens het ontbijt met nog wat Griekse kaas, Texelse kaas en Oostenrijks brood hebben we ons vermaakt met gluren naar de buren. Een paar handen met broodje en mes komen door het kralen-gordijn naar buiten, overduidelijk iemand die geen kruimels binnen wil. 

Een moeder met zoontje aan de hand wandelen naar het toilet gebouw al keuvelend over de gele en witte nummerplaten.  

De familie van vijf naast ons ontwaakt ook, moeder is als eerste op, poetst het tafeltje (zouden wij ook vaker mogen doen bedenk ik me nu) en zet het ontbijt klaar voor de kids. Tegenover ons kijkt een man zorgelijk naar zijn elektriciteitskabel. Die is op de een of andere manier onder een tentje van de buren terecht gekomen. Zo’n kabel trek je er niet ‘even’ onderdoor. Wij fantaseren wat er zou gebeuren met de twee jonge meiden die nog slapen als ineens iets begint te bewegen onder het luchtbed. Hij staat zich letterlijk met zijn petje in de hand  achter zijn oren te krabben. Tja wat doe je dan? Je staat vroeg op om vroeg te gaan rijden en dan sta je gegijzeld door je stroomkabel vast. 

Een andere man heeft de camping geboekt met het kenteken nummer van zijn vorige auto. Nu herkent de slagboom zijn nieuwe auto niet als zijnde betaald. De slagboom blijft dicht en dus zit er niets anders op te wachten tot 8.00 en de camping beheerder weer aanwezig is. 

Gelukkig werkte bij ons alles goed en rijden we even na 7.00 de poort uit. 260 km voor de boeg, op naar het Sauerland. Deifeld ligt ca. 17 km van Winterberg vandaan. Ook aan Winterberg zitten voor ons herinneringen vast. Een skivakantie met vrienden en een tweede kerstdag busreis met de familie van Paul. Lief bedoeld maar door het grijze weer een triestige dag. 

Gelukkig ook hier staan er langs de weg verkopers van kersen en abrikozen. Al rijdend genieten we ervan. De achterbank is tja, hoe zal ik dat nu eens benoemen? Laat ik het maar beschrijven.  Op de bank staat een kleine koelbox die op de autoaccu is aangesloten om boodschappen gekoeld te houden. Verder liggen er op de bank de hoedjes en petjes en, als we zonder caravan op pad zijn de extra spiegels. Tussen de bank en stoelen  staat aan de ene kant de voorraad flesjes water, soms schoenen en aan de andere kant liggen de lege flesjes. Erbovenop ligt het reflectiescherm dat we in Griekenland hebben gekocht en waar we nog steeds veel plezier van hebben om de zon enigszins uit de auto te houden. Een geordende chaos of bende is denken wij de juiste beschrijving. 

 De rit verloopt voorspoedig en om 11.00 zijn we er al. We richten ons plekje lekker in voor de komende en laatste week. Luifel uit, zonnescherm aan de zijkant erin, stoelen en tafel in de schaduw. De camping was vol maar we waren welkom op het tentenveld. Daar zijn we heel blij mee omdat wij nu een hele bossage achter de caravan hebben die lekker veel schaduw geeft. De eigenaresse is zeer aardig en we kletsen wat. Ze is toch wel heel benieuwd, ik ben een Duitse en rij met Nederlandse platen? Ik voel me vereerd. Al rijdende had ik me gerealiseerd dat ik het echt heel fijn vindt om weer in Duitsland te zijn. Ik werk er heel graag en het voelt ook echt als mijn tweede Heimat. 

Vanmiddag doen we het rustig aan. Het is de laatste super warme dag van 32 graden, dus waarom zouden we ons druk maken. Aan het einde van de middag gaan we op de boodschappen uit. 

We hebben af en toe lopen grappen over  een bad bij de caravan, staat dit vanmiddag bij de supermarkt. Opblaasbaar dus reuze makkelijk. 

Daar waar vroeger in elk dorp een slager en bakker te vinden was moet je daar nu met behulp van het internet gericht naar zoeken. Gelukkig is het een echte slager dus Paul is blij met de huisgemaakte vleeswaren. We hebben beide zin in een entrecote van de grill met een lekkere portie gebakken uien. Edward en Nicolette, dat loopt morgen lekker 😜

En dan valt de telefoon uit, terwijl er goede ontvangst zou moeten zijn. Dan maar even herstarten, en dan valt het systeem uit na drie keer verkeerde pincode, dat ik toch echt  wel goed weet en vraagt om de puk code. Tja en dan moet je via iets anders het internet op. We hebben een nieuwe Source de Harre gevonden. Daar zijn we jaren geweest en mede omdat daar geen bereik was kwamen we daar graag. Ook hier geen 4G of internet.